در روزهایی که اخبار مربوط به ویروس کرونا به دغدغه اصلی تمام فعالان رسانه‌ای تبدیل شده است و همه آنها به سهم خود برای مقابله با گسترش بیشتر ویروس کرونا و کنترل آن از طریق آگاهی بخشی آحاد مختلف جامعه عمومی کوشیده‌اند، افرادی هم هستند که با حضور میدانی و مستقیم خود در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، از نزدیک با مبتلایان به ویروس کرونا مواجه می‌شوند و تلاش سفیدپوشان عرصه درمان را به عنوان سربازان خط مقدم مبارزه با کرونا به تصویر می‌کشند و در قالب خبر و گزارش به جامعه مخابره می‌کنند.
یکی از این افراد رامین اناری است که این روزها در بین بیماران مبتلا به کرونا و محیط بیمارستان حضور پیدا می‌کند و گزارش‌های تهیه شده توسط او در فضای مجازی به وفور دست به دست می‌شود.
در مسیر رفتن به بیمارستان برای تهیه گزارش از بیماران مبتلا به کرونا مصاحبه‌ای را با او ترتیب داده‌ایم که ماحصل آن در زیر آمده است.

چرا برای تهیه خبر بصورت مستقیم در مراکز درمانی و بر بالین بیماران مبتلا به کرونا حاضر می‌شوید؟
به عنوان کسی که اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی به جامعه را در شرایط حساس به عنوان یک اصل می‌داند، این کار را دوست دارم و در حال حاضر این کار را وظیفه شخصی خودم می‌دانم که لحظه به لحظه این ایثار و ازخودگذشتگی همکاران خط مقدم مبارزه با کرونا را ثبت کنم تا آیندگان بدانند که شیرمردان و شیرزنان سرزمین من در حوزه چه کرده‌اند.

اما تخصص اصلی شما خبرنگاری نبوده و در بین اصحاب رسانه استان شما را به عنوان خبرنگار نمی‌شناسند.
ببینید، من عاشق موسیقی هستم، عاشق هنرهای نمایشی هستم و مربی هنرهای نمایشی هم هستم و در انجمن فیلم‌سازی هم مدت‌ها با دوستان عزیز و دلسوز خودم مشغول ساخت فیلم‌های مستند یا کوتاه بودم و همیشه به همکاری با قشر هنرمند افتخار می‌کنم حال این همکاری یا موسیقی بوده و یا تئاتر و یا مکاری با دوستان فیلم‌ساز، اما در شرایط بحرانی کشورم حاضرم حتی جانم را فدا کنم و به خاطر مردم این کار را انجام می‌دهم و کسانی را هم که الان پای کار هستند را هیچ وقت تنها نخواهم گذاشت و به عنوان یک هنرمند قطعاً و یقیناً تا پای جانم هم که شده است این کار را انجام می‌دهم کما اینکه تا همین الان هم همین کار را انجام داده‌ام.

فکر می‌کردید که روزی با این شرایط مواجه باشید و چنین کاری را برعهده بگیرید؟
من همیشه فیلم‌های مستند سیدمرتضی آوینی را می‌دیدم و عاشق سید بودم اما هیچ وقت تصور نمی‌کردم روزی همین کارزار پیش بیاید و بخواهم همان کار سیدمرتضی را، ولی نه با آن عظمت انجام بدهم اما الان اگر همزادپنداری انجام شود می‌توان گفت که تقریباً همین اتفاق به طریقی دیگر افتاده است.

برای تهیه گزارش و خبر در بین پرسنل و  بیماران با مشکلی هم مواجه بوده‌اید؟
در واقع خیلی وقت‌ها شده که در پوشش آن لباس‌های مخصوص برای پرسنلی که عاشقانه زحمت می‌کشند، گریه‌ام گرفته است و من حتی نمی‌توانستم اشکم را پاک کنم چون لباس تن بوده و مجبور بودک که سرم را به این طرف و آن طرف تکان دهم تا اشک‌هایم اذیتم نکند و گاهی اوقات هم بوده که از بعضی عینک‌ها استفاده کرده‌ام و در حین کار، بخار نفسم روی آنها را گرفته است و حتی نتوانسته‌ام ببینم که تصویر چه چیزی را دارم می‌گیرم و تنها براساس تصور و خطی که تصویر داشته، دوربین را درون ذهن خودم قرار داده‌ام و بر آن اساس کار را انجام داده‌ام.

واکنش کادر درمان به حضور فردی غیر از خودشان در محیط درمانی چگونه بوده است؟
همیشه و در هر حال پرسنلی که مشغول فعالیت در بیمارستان هستند به من گفتنه‌اند با کارهایی که انجام می‌دهی و گزارشاتی که تهیه می‌کنی ما انگیزه می‌دهی و به مردم می‌گویی که اینجا چه خبر است و یقیناً یک برنامه برای هنگام تحویل سال نو آنها هم دارم و می‌خواهم در لحظه تحویل سال جدید در کنارشان باشم و دوست دارم این کار را با تصویربرداری مستقیم و تبریک گفتن سال نو توسط این پرسنل به مردم ایران انجام دهم.

به غیر از خودت خبرنگار، یا شخصی از سایر رسانه‌ها به میان بیماران مبتلا به کرونا آمده است؟
به جرأت می‌توانم بگویم که در ایلام کسی نیامده است و البته انتقادی هم ندارم چون واقعاً خطرناک است.

حتی از صدا و سیما هم کسی برای تهیه گزارش به بیمارستان نیامده است؟
نمی‌دانم ولی من که ندیده‌ام.

به این موضوع فکر کرده‌ای که شاید خودت هم بر اثر تماس‌های زیاد با محیط آلوده، به این بیماری مبتلا شده باشی؟
حقیقت این است که این قضیه خیلی خطرناک است و اصلاً معلوم نیست که خود من هم الان که دارم صحبت می‌کنم مثبت نباشم ولی اصلاً برایم مهم نیست که مثبت باشم چون وقتی به بخش و بین پرسنل درمانی می‌روم هزاران برابر انگیزه می‌گیرم چون خونم رنگین‌تر از کادر درمان نیست و بالاتر از آن من هم یک نفر هم سطح آنها هستم و اینکه دیگر در این شرایط همکار هم هستیم و قطعاً رها کردن و نشان ندادن این ایثار به مردم و ثبت نکردن آن قطعاً کار انسانی نیست چون اینجا میدان عمل است نه شعار و هیچکدام از همکاران من نه خسته شده‌اند نه عقب کشیده‌اند و تا آخر و حصول پیروزی در این خط مقدم خواهند بود و قطعاً من هم به عنوان کوچکترین فرد در قشر هنرمندان، تا پای جان در کنارشان خواهم ماند.