️مدتهاست که بعنوان راننده و با خودروهای شخصی و بصورت تمام وقت در خدمت ادارات، نهادها، سازمان‌ها و شرکت‌ها در سطح استان ایلام هستیم و میانگین حق الزحمه‌ای که برای خود و خودرو دریافت می‌کنیم کم‌تر از شش میلیون تومان است.
️نه عیدی داریم و نه اضافه کار و نه پاداش و نه مأموریت، هزینه‌های بنزین، روغن، لاستیک و دیگر هزینه های جانبی و استهلاک خودرو بر عهده خودمان است. 
️در سال جدید و علیرغم این همه تورم، گرانی و فشار اقتصادی، هنوز هیچ مبلغی به حق الزحمه‌های ما اضافه نکرده‌اند و ماه به ماه قرارداد می‌بندند و هر کس هم گلایه و ابراز نارضایتی کند، بلافاصله پایان کار می‌زنند و اخراجش می‌کنند.
️نمی‌دانیم از دست این هم ظلم و بی‌عدالتی به کی پناه ببریم!؟ آیا کسی نیست که به این برده‌داری دولتی پایان دهد!؟ اداره کار فقط منتظر است که کسی شکایت کند و بعداً پیگیری نماید. چرا هیچ نظارتی نمی‌کنند و مقابل این همه ظلم و بی‌عدالتی نمی‌ایستند!؟ چرا حق‌الزحمه‌ای که حق مسلم ماست باید به جیب شرکت‌های خصوصی برود و بعنوان برده از ما بهره‌برداری کنند!؟ 
️چرا حق‌الزحمه‌ای که حق مسلم ماست و باید به دست ما برسد، از جیب دولت خارج می‌شود و توسط شرکت‌های خصوصی به تاراج می‌رود و کمتر از یک سوم آن به دست ما می‌رسد!؟ کجای این رویه با عدالت، وجدان و انسانیت همخوانی دارد!؟
️مگر ما زن و بچه و هزینه‌های زندگی نداریم!؟ مگر این همه تورم و گرانی بر زندگی ما تأثیر ندارد!؟ آیا ما حق حیات و امرار معاش نداریم!؟
خواهشاً داد ما را فریاد بزنید شاید مسئولان استانی و کشوری بویژه اداره کار و بازرسی، به دادمان برسند و به این برده‌داری دولتی و بی عدالتی آشکار پایان دهند.