عبدالصاحب ناصری*
قُل تَعالوا اِلی کلمةٍ - ۶۴ آل‌عمران
معجزهٔ جاودانهٔ محمد(ص)، آن طببب دوّار و حبیب همنشین خدا و خلق و بندهْ خاکسار راست گفتار و درست‌کردار پروردگار، راه روشن رشد و رهایی و رستگاری است.
ابتنای قرآن بر کلام و راهبرد راستین آن گفت‌و‌گو برای اعتلای انسان است. از این‌رو واژهٔ سه حرفی «قول» و مشتقات آن یکی از پراستفاده‌ترین واژگان قرآنی است که بالغ بر ۱۷۲۲ مرتبه استعمال گشته است.
قرآن، کلام معجزه و معجزهٔ کلام است.
این روزها جامعهٔ ایرانی دست‌اندرکار ساخت و پرداخت تصمیم بزرگی است، تقدیر و تدبیر تکلیف ۴ سالهٔ قوهٔ مجریه! و الزام گریزناپذیر این تصیم بزرگ گفت‌وگوی پردامنهٔ متین و مستدل است.
اما نسلی که عصای اعجاز فناوری‌های نوینش در حوزهٔ ارتباطات، حصار مکان در جغرافیا و زمان در تاریخ و تقویم را فرو بلعیده و به نسل Z شهرت یافته، میل چندانی به مشارکت و نقش‌آفرینی جدی در این میدان سرنوشت‌ساز که در پیوند ناگسستنی بازندگی اوست، نداشته و با استناد به تجارب اندوخته‌اش مسیر دیگری می‌رود.
این نسل فهیم دلیر، چون خود را و خواسته‌هایش را در عرصه‌های اجرا و تصمیم غایب و حال و آیندهٔ خود را در مه و غبار می‌بیند، در یک کنش اجتماعی- سیاسی، تصمیم سخت به انتخاب گزینهٔ غیبت گرفته است و برای این انتخاب خود ده‌ها دلیل در آستین دارد.
اما ما نسلی که کلام و کردارمان آنان را به این تصمیم سخت تلخ رسانده و کویری دهشت‌زا از ناامیدی را در پیش پای تصمیم و تحلیل او نهاده‌، باید از مرکب پیاده شویم، کت از تن و کلاه از سر برگیریم و در میدان مجالست و مباحثه با این نسل بی‌ریای رنجیدهٔ رسته از ملامت‌ِ اندرزهای بی‌مایه، گوش در پای استدلال‌هایشان بگسترانیم، پابه پای دلشان برویم و خار و خاکستر از دیده و دلشان برگیریم و در برابرشان متواضعانه بر تربت اقناع نشینیم. یقین باید داشت آنان فرزند دلیل‌اند، همانجا می‌روند که دلیل می‌رود، همان اندازه که در مواجههْ با اجبار عصیان طوفانی می‌کنند، بر ساحل استدلال و اقناع فرود متواضعانه دارند.
من حلاوت همنشینی با این نسل حُرّ هوشمند را چشیده‌ و شُکوه اعجاز کلام را در گفت‌وگوی بی‌واسطهٔ امن بی‌دغدغه را با آنان نظاره کرده‌ام.
ما تکلیف داریم برای حضور آنان در این عرصهٔ سرنوشت، استدلال و اگر لازم آمد به صدق التماس کنیم.
اما در شنبهٔ فردای پس از جمعه این استدلال و التماس‌ها فراموشمان نشود.
اما فرزندان عزیزم از نسل فهیم Z؛
من افتخار داشته‌ام سالیانی در کلاس‌های درس با شما هم‌نفس باشم، گاهی کلاس برای من هم چون شما قفس بوده است. من هم از شما در طول این سالیان بسیار آموخته‌ام، اتفاقاً آموخته‌هایم از شما بیشتر از آن بوده که به شما آموزش داده‌ام.
من نگرانی‌ها و دل‌گرانی‌ها را در بیشتر حوزه‌ها در کنارتان تجربه کرده‌ و زیسته‌ام. عزیزانم، از سر صفای پدری و صدق معلمی خدمتتان عرض می‌کنم، غیبت شما در این کلاس، هر چند موجه هم باشد به مصلحت نیست.
فرزندان فهیم، عزیز و زلالم از نسل Z، من هم می‌توانم چون شما و با مدد بهره‌مندی از مؤانست شما فهرست بلندی از پاره‌ای وقایع ملال‌آور فرهنگ‌ستیز امیدسوز ردیف کنم، اما به جای تجدید و تشدید تلخی‌ها، رخصت می‌خواهم اینگونه مرا میهمان مهربانی‌های بی‌دریغتان نمایید:
فرزندان فهیم ایران زمین،
بانو گُردآفرید
و
آقا سیاوش،
با درود و سپاس،
از شما خواهش می‌کنم بزرگوارانه بر نسل من منت گذارید و ضمن حضور در انتخابات جمعه ۸ تیر۱۴۰۳، به آقای مسعود پزشکیان کد ۲۲ رأی دهید. از اینکه به فهم و مهر این دعوت را می‌پذیرید از ژرفای جان قدردانتان هستم.
من به معجزهٔ کلام ایمان دارم، ایران مهد گفتگوی تمدن‌هاست.
ما فرزندان ایران، برای ایران با هم گفتگو می‌کنیم، تصمیم می‌گیریم و از شانه‌های ایران آزاد و آباد بالا می‌رویم و جهان را به نظاره می‌نشینیم.
*معلم بازنشسته